Ponieważ dziś każdy polityczny temat pachnie żartem i prowokacją, to może coś lżejszego dla odmiany (ale nie do końca bo o hard rocku będzie), choć data jak najbardziej ma tu znaczenie. 1 kwietnia 1976 roku ukazał się czwarty studyjny album grupy Rush - 2112. Album przełomowy, głównie pod względem komercyjnych, gdyż ich wcześniejsze dzieło skonstruowane według podobnego schematu nie przyniosło oczekiwanych przez wytwórnię korzyści. Myślę, iż ta data 1 kwietnia pasuje do owego wydawnictwa doskonale. Panowie Lee, Lifeson i Peart nagrali płytę jakiej nie chciała wytwórnia i zrobili to z pełną premedytacją. Zrobili po swojemu, bezczelnie rozwijając pomysły z wypuszczonego ledwie parę miesięcy wcześniej Caress Of Steel. Różnice między oboma krążkami są subtelne. Owszem 2112 brzmi może bardziej dynamicznie w kawałku tytułowym niż epos The Fountain of Lamneth, ale nie zmienia to faktu, że formuła została zachowana. Jedna 20 minutowa suita + parę krótszych kompozycji. Obie płyty zresztą doskonałe, cóż więcej dodać. O tekście pisałem szerzej tu więc nie będę się powtarzał. Posłuchajmy zatem.
